การศึกษาหลายชิ้นที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลเทอร์โมโครโนโลยีอุณหภูมิต่ำ (เช่น อะพาไทต์ฟิชชันแทร็ก (AFT) อะพาไทต์และเพทาย (U-Th)/เขา (AHe และ ZHe)) และการสะท้อนแสงไวทริไนต์บ่งชี้ว่าการสึกกร่อนจำนวนมากเกิดขึ้นทั่วลุ่มน้ำเสฉวนในซีโนโซอิก ( Richardson et al., 2008; Li et al., 2012a, Li et al., 2012b; Deng et al., 2013b; Tian et al., 2018) การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นถึงการเย็นตัวและการคายน้ำในสองตอนที่เกิดขึ้นทั่วแอ่งน้ำในซีโนโซอิกข้อมูลแรงโน้มถ่วงและแม่เหล็กชี้ให้เห็นว่าชั้นใต้ดินของแอ่งเสฉวนแบ่งออกเป็นสามส่วนและประกอบด้วยหินแปรและหินอัคนี (รูปที่ 1, รูปที่ 2; Luo, 1998; Gu et al., 2014; Liu et al., 2561). ความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นถูกเสนอแนะระหว่างชั้นใต้ดินทั้งสามส่วนกับธรณีสัณฐานทั่วทั้งแอ่ง ซึ่งประกอบด้วยที่ราบทางตะวันตกของรอยเลื่อนหลงเฉวียน (หรือหลงฉวนซาน) ภูเขานูนต่ำทางตะวันออกของรอยเลื่อนหวยอิง (หรือห้วยหยิงซาน) และเนินเขา งานของเราแสดงให้เห็นว่าการแยกตัวของโครงสร้างระหว่างตะกอนและชั้นใต้ดินและระหว่างลำดับตะกอนหลายชั้นที่ครอบคลุม ลุ่มน้ำเสฉวน นั้นซับซ้อน การยุบตัวของ intracratonic และ palaeo-uplifts นั้นเน้นที่มุมสูงไปยังขอบของแอ่ง (และซึ่งกันและกัน) และปรากฏในช่วงเวลาที่ไม่เกี่ยวข้องกับ orogenies ที่มีการเติบโตหลายตอนซึ่งโดยปกติจะถูกตีความว่าเป็นหลักฐานของการมีส่วนร่วมของชั้นใต้ดิน มันจึงแสดงให้เห็น