และตีพิมพ์ในวารสารDevelopmental Scienceทำการศึกษาเด็กชายและเด็กหญิง 33 คน อายุระหว่าง 4-8 ปี ซึ่งได้รับชุดตุ๊กตาบาร์บี้และเครื่องประดับต่างๆ เช่น รถพยาบาลหรือม้าให้เล่นพวกเขาถูกปล่อยให้เล่นตามธรรมชาติ แต่คำพูดของพวกเขาถูกตรวจสอบ และพวกเขายังสวมหมวกพิเศษที่มีเทคโนโลยีการสร้างภาพสมองรูปแบบหนึ่งที่เรียกว่า functional near-infraredspectroscopy (fNIRS) เทคนิคนี้วัดการเปลี่ยนแปลงของออกซิเจนในเลือดโดยการฉายแสงผ่านกะโหลกศีรษะ ซึ่งทำให้สามารถติดตามการทำงานของสมองในขณะที่วัตถุเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระผลการศึกษาพบว่า เด็กๆ พูดถึงความคิดและอารมณ์ของผู้อื่นมากขึ้น ซึ่งเป็นแนวคิดที่เรียกว่า ภาษาประจำชาติ เมื่อเล่นกับตุ๊กตา เปรียบเทียบกับการเล่นเกมสร้างสรรค์บนแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์ เช่น เกมทำผมหรือเกมสร้างเมือง ด้วยตัวอักษรพวกเขายังมีแนวโน้มที่จะพูดกับ ตุ๊กตา ในบุคคลที่สองโดยตรง ในขณะที่ตัวละครบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่พวกเขามักจะอ้างถึงในบุคคลที่สาม ไม่พบความแตกต่างระหว่างเด็กชายและเด็กหญิง